Ojciec związany był książęcą hutą w Paprocanach (tzw. Hutą Paprocką) – od 1771 roku był pisarzem hutniczym, w 1778 roku powierzono mu zarząd huty, a od roku 1790 był zarządcą wszystkich kopalń i hut książęcych.

dom Kissów w Paprocanach Oberschlesien im Bild nr 14 z 1928 r.

Po przejściu na emeryturę w 1817 roku, August Kiß ojciec zamieszkał w Mikołowie i tam zmarł. Warto jeszcze wspomnieć, że w 1835 roku John Baildon przeprowadził modernizację Huty Paprockiej – zbudował piec z dmuchawą o żelaznych cylindrach.

Później Wilhelm idąc zawodowo w ślady ojca rozpoczął pracę w Królewskiej Odlewni Żeliwa w Gliwicach. Jak możemy wywnioskować z napisu, który był na jego nagrobku, było to w roku 1802. Najwidoczniej wykazał się dużymi umiejętnościami, ponieważ już w roku 1810 został kierownikiem odlewni.

Został odznaczony Orderem Czerwonego Orła IV klasy. Zmarł 13 kwietnia 1852 roku (OW nr 16 z 20.04.1852 r.), autorem jego pięknego nagrobka był brat August., być może dlatego w niektórych źródłach pojawiała się błędna informacja, że to August jest pochowany na Cmentarzu Hutniczym.

August Kiss był członkiem Berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz profesorem instytutu przemysłowego. Zmarł w 1865 roku w Berlinie. Przed śmiercią ustanowił fundację w wysokości 200 talarów, za odsetki z której miały być kupowane przybory szkolne dla dzieci pracowników Paprockiej Huty. Czesław Grot w monografii „Paprocany” pisze, że zakupy te realizowano na potrzeby uczniów paprocańskiej szkoły jeszcze w latach międzywojennych.